Friday, July 6, 2012

एका मनाचं दुखः



नक्की वाचण्या सारखा स्टेटस....

सोनिया(अर्थात नाव बदलेलं आहे). माझ्या बायकोच्या कंपनी मध्ये काम करणारी एक मुलगी. आई वडील तिच्या लहानपणीच विभक्त झालेले. विभक्त झाल्यावर मुलीला तिच्या मामा कडे सोपवून दोघं कुठे गेलेत ते आजतागायत कोणालाही माहित नाही... म्हणजे इतक माहित नाही कि जिवंत आहेत कि नाही हे पण माहित नाही.
मुलीला कधी contact करायचा पण प्रयत्न केला नाही... तेव्हा पासून हि मुलगी मामा कडे राहतेय.
आता तुम्ही म्हणाल ह्यात काय नवीन... मी हि असच मनात म्हटलं जेव्हा माझ्या बायकोने तिच्या बद्दल मला सांगितला..
तर आज ती मुलगी ३३ वर्ष्याची आहे.. लग्न नाही झालय. मधल्या काळात काळजी घेणाऱ्या मामा ला अर्धांगवायू म्हणजे प्यारीलीसीस ने गाठलं इतकं कि मामा बेड वरून उठू शकत नाही.. स्वतःच स्वतः जेवू शकत नाही.
आज ती मुलगी सकाळी ५ ला उठते जेवण बनवते मामा ला भरवते मग ऑफिस ला पळते तिथे कामं आटपून घरी धावत येते परत जेवण बनवते मामाला भरवते. त्याचे जे काही विधी आहेत म्हणजे toilet batharoom ते सगळा स्वतः करते.. मधल्या ९ तासाच्या Duty मध्ये मामा उपाशीच असतो
एक माणूस ठेवलेला पण तो निघून गेला तेव्हा पासून हिलाच करावं लागतंय. त्यात मामा पुरुष आणि हि स्त्री पडतेय.. म्हणजे ह्या सर्व कामात एक अडचण हि येणारच पण त्याचा हि विचार न करता हि मुलगी हे सर्व करतेय...
मामाच स्वतःचा म्हणन आहे कि त्याला वृद्धाश्रमात ठेवा त्याला भाचीचे हाल बघवत नाहीयेत.... त्या वर तिच्या शेजार्च्यांचा म्हणणं आहे.. हिलाच मामा नकोय म्हणून पाठवतेय...

आता तिला एक प्रश्न भेडसावतोय तो म्हणजे तिचा लग्न होईल का ह्या जन्मात.... ह्या सर्व रगडगाण्यात तिला कोणाची साथ मिळेल का?

आता विचार करा इतके सारे प्रोब्लेम असून ती मुलगी एकटी निभावतेय... आणि आपण....

आपल्या आयुष्यात थोडं कोणी पादलं कि आपण घाबरतो....

मी वर सांगितल्या मध्ये सोनिया च्या जागी जर प्रियांका चोप्रा असती आणि मामाच्या जागी जर बोमन इराणी असता तर तुम्ही ३०० रुपये टाकून तो चित्रपट पाहायला जाल... आणि बाहेर येऊन म्हणाल काय दम आहे पोरी मध्ये.... पण अश्या प्रियांका चोप्रा आपल्या मधेच वावरतायत

-आलेख पाटणकर

No comments: