एक मित्र

आजचा मोठा पण खरचं वाचण्या सारखा स्टेटस....

बरयाचदा आपण एखाद्या निष्कर्षावर फ़ार लवकर पोहचतो.. एखादि गोष्ट घडते आणि आपण त्यातुन वेगळाच अर्थ काढतो आणी जेव्हा आपल्याला खंर कारण कळतं तेव्हा आपल्याला आपलीच लाज वाटते...
त्या दिवशी माझ्या बरोबर पण असंच घडलं.
मी माझ्या एका मित्राला फोन केला आणि त्याला सांगितल मि भेटायला येतो.. तो म्हणाले ये मि वाट पहतोय... मि निघताना परत त्याला फोन केला आणि तो हि म्हणाली "ये मि आहे घरी"..
मि घरी पोहचलो तर मला कळंल कि तो बाहेर त्याच्या मित्राकडे गेलाय. माझा राग अनावर झाला... कि ह्याला आधि का नाही सांगता आलं... आणि मि "ठिक आहे" म्हणुन निघालो.. मनात राग होताच...
मग तो थोड्या वेळाने मला भेटायला आला.. मि म्हणालो..
"अरे भेटायचं नव्हत तर सांगायच ना यार"
त्या वर तो म्हणाला...
" अरे तसं नाही रे माझ्या एका मित्राच्या बायकोचं मिसकँरेज झालं आणि तो तेव्हा घरी नव्हता... त्याचे आई वडिल पण नव्हते.. म्हणुन त्या मित्राने मला फोन केला आणि म्हणाला... प्प्लिज तिला डाँक्टर कडे घेउन जाशील का?
बस मित्रा मी पैसे घेउन तिला डाँक्टर कडे घेउन गेलो म्हणुन तुला भेटु नाही शकलो... माफ़ कर"

खर सांगु मलाच माझी लाज वाटली... पण त्यातुन मि दोन धडे शिकलो..
१. कधिच लगेच निष्कर्षा वर नका पोहचु.
२. आणि जिवाला जिव देणारे चांगले मित्र मला आहेत..