Chandrashekhar Gokhaleच्या कथा वाचून मी पण विचार केला कि आपण पण एक प्रयत्न करावा एक छोटी सी लाव स्टोरी लिहायचा... प्लिज गोड मानून घ्या...
तो सकाळी त्याच्याच विचारात उठला.. डोक्यात असंख्य कामं चालू होती... त्याच विचारात त्याने ब्रश करून लॅपटॉप लावला... आणि काम करू लागला... तेवढ्यात तिथून ती आली.. तिच्या डोक्यातच नाही तर हातातून पण कामे होत होती... तिनी त्याच्या कडे पाहिले हि नाही आणि पटकन त्यालाएक काम सांगितले... त्याने लॅपटॉप च्या स्क्रीन वरून हळूच तिच्या कडे रागाने पाहत.. परत काम करायला लागला...
तिनी परत त्याला तेच काम सांगितले.. ह्याचा सकाळीच रागाचा भडका उडाला.. काही हि ना बोलता तो लॅपटॉप ची स्क्रीन आपटून कामाला लागला.... तिच्या दृष्टीने त्याचे काम महत्वाचे नव्हते... आणि त्याच्या दृष्टींनी तिचे काम...
तिथेच दोघांना मध्ये काही ना बोलता खटका उडाला.... आता तो हि गप्प आणि ती हि... तिनी ह्याच्या रोजच्या वागण्याचा, रागाने विचार करत कपाटाला एक ड्रेस खेचून काढला... आता नशीब म्हणा कि काय नेमका त्याने तिच्या साठी सिलेक्ट केलेलाच ड्रेस निघाला....
दोघे तयार होऊन ऑफिस ला निघाले
.... अबोला अजून हि कायम होता.... रागामुळे आपण कसे दिसतोय ह्या कडे पण तिचे लक्ष नव्हते... दोघे हि तसेच ऑफिसला गेले...
ऑफिस मधून आल्यावर एक गोष्ट दोघांनी सांभाळून ठेवलेली ती म्हणजे अबोला..
तो दिवस तसाच गेला.... "रात गई बात गई" ह्या हिशोबाने दोघे हि जागे झाले आणि आपापल्या कामाला लागले... ऑफिस तयारी चालू झाली म्हणजे एकंदरीत रुटीन तेच होते.... फरक फक्त इतकाच होता कि आता
अबोल्याची जागा शब्दांनी घेतली होती...
दोघे हि ऑफिस ला निघाले... ती मनात म्हणत आज काल ह्याचे लक्षच नसते माझ्या कडे...
तो हि बाईक वर बसताना हेल्मेट घालता घालता तो पटकन बोलला.. "काल ड्रेस मध्ये छान दिसत होतीस"..
मनात तो त्याच्या दोन्ही सिलेक्शन वर खुश होता ... ड्रेस आणि ती हे दोन्ही त्याचेच तर सिलेक्शन होते...
ती काही ना बोलता स्कुटर वर बसली आणि पुढे गेली... ह्याच्या मनात विचार आला कि हिला आज काल आपण काही चांगलं बोललो तर फरक पडतो का? कि हिचे आता प्रेम कमी झालेय...
हा विचार चालू असतानाच तिची स्कुटर थांबली.. त्याने स्कुटर च्या आरश्यातून पाहिले तर ती हसत होती... तिनी मागे वळून पाहिले आणि म्हणाली "काल ऑफिस मध्ये पण सगळे तेच म्हणाले कि आज छान दिसते आहेस"
तो मनात हसला बाईक च्या आरश्यात स्वतःलाच पाहून खुश होत होता.....
कधी कधी अबोला नात्यात जास्त प्रेम आणतो...
तो सकाळी त्याच्याच विचारात उठला.. डोक्यात असंख्य कामं चालू होती... त्याच विचारात त्याने ब्रश करून लॅपटॉप लावला... आणि काम करू लागला... तेवढ्यात तिथून ती आली.. तिच्या डोक्यातच नाही तर हातातून पण कामे होत होती... तिनी त्याच्या कडे पाहिले हि नाही आणि पटकन त्यालाएक काम सांगितले... त्याने लॅपटॉप च्या स्क्रीन वरून हळूच तिच्या कडे रागाने पाहत.. परत काम करायला लागला...
तिनी परत त्याला तेच काम सांगितले.. ह्याचा सकाळीच रागाचा भडका उडाला.. काही हि ना बोलता तो लॅपटॉप ची स्क्रीन आपटून कामाला लागला.... तिच्या दृष्टीने त्याचे काम महत्वाचे नव्हते... आणि त्याच्या दृष्टींनी तिचे काम...
तिथेच दोघांना मध्ये काही ना बोलता खटका उडाला.... आता तो हि गप्प आणि ती हि... तिनी ह्याच्या रोजच्या वागण्याचा, रागाने विचार करत कपाटाला एक ड्रेस खेचून काढला... आता नशीब म्हणा कि काय नेमका त्याने तिच्या साठी सिलेक्ट केलेलाच ड्रेस निघाला....
दोघे तयार होऊन ऑफिस ला निघाले
ऑफिस मधून आल्यावर एक गोष्ट दोघांनी सांभाळून ठेवलेली ती म्हणजे अबोला..
तो दिवस तसाच गेला.... "रात गई बात गई" ह्या हिशोबाने दोघे हि जागे झाले आणि आपापल्या कामाला लागले... ऑफिस तयारी चालू झाली म्हणजे एकंदरीत रुटीन तेच होते.... फरक फक्त इतकाच होता कि आता
अबोल्याची जागा शब्दांनी घेतली होती...
दोघे हि ऑफिस ला निघाले... ती मनात म्हणत आज काल ह्याचे लक्षच नसते माझ्या कडे...
तो हि बाईक वर बसताना हेल्मेट घालता घालता तो पटकन बोलला.. "काल ड्रेस मध्ये छान दिसत होतीस"..
मनात तो त्याच्या दोन्ही सिलेक्शन वर खुश होता ... ड्रेस आणि ती हे दोन्ही त्याचेच तर सिलेक्शन होते...
ती काही ना बोलता स्कुटर वर बसली आणि पुढे गेली... ह्याच्या मनात विचार आला कि हिला आज काल आपण काही चांगलं बोललो तर फरक पडतो का? कि हिचे आता प्रेम कमी झालेय...
हा विचार चालू असतानाच तिची स्कुटर थांबली.. त्याने स्कुटर च्या आरश्यातून पाहिले तर ती हसत होती... तिनी मागे वळून पाहिले आणि म्हणाली "काल ऑफिस मध्ये पण सगळे तेच म्हणाले कि आज छान दिसते आहेस"
तो मनात हसला बाईक च्या आरश्यात स्वतःलाच पाहून खुश होत होता.....
कधी कधी अबोला नात्यात जास्त प्रेम आणतो...
